doundo/recycling G
Q-O2 neemt in het muziekleven een specifieke plaats in. Door haar conceptuele uitgangspunten doet zij de grenzen van het traditionele concertcircuit vervagen en vindt zij toegangspoorten tot andere disciplines en nieuwe benaderingswijzen. Het twintigste eeuwse repertoire blijft hierbij wel zijn belang behouden, maar de klemtoon ligt op het zoeken en het nieuwe. Sinds 2006 is Q-O2 dan ook erkend als werkplaats voor experimentele hedendaagse muziek en verwante kunsten. Voor Q-O2 vormt het gedachtegoed van John Cage en de Fluxus-beweging een solide basis waarop het zijn artistieke doelstellingen en aspiraties ent. De draagwijdte en de artistieke relevantie van hun inzichten krijgen pas nu hun volle belang en reiken verder dan de traditionele concertsituatie. Q-O2 neemt afstand van het romantische paradigma dat de uitvoering van muziek een evocatie van gevoelens moet zijn. Muziek is een abstract medium en blijft dat ook in onze benadering ervan. Deze benaderingswijze is op die grond intellectueel maar geenszins elitair. Niettegenstaande de relatieve geslotenheid van de gehanteerde idiomen, streeft Q-O2 in haar aanpak naar een zo groot mogelijke toegankelijkheid.

doundo/recycling G is een Q-O2-project geïnitieerd door Julia Eckhardt (altviool) en Ludo Engels (opname). Samen bouwden ze gedurende een jaar een klankreservoir op. Alle mogelijke schakeringen in een ‘prepared’ G-toon worden gezocht, gevonden, bespeeld, achter elkaar gezet. Boven-en ondertonen vervreemden soms tot quasi elektronische klanken. Q-O2 stuurde de opnames vervolgens naar een selectie (klank)kunstenaars met de vraag ze verder te be/verwerken: Stefaan Quix (BE) / Sergio Merce (AR) / Lucio Capece (AR) / Jens Brand (DE) / Aernoudt Jacobs (BE) / Jim Denley (AU) / Julia Eckhardt (DE/BE) / Ludo Engels (BE) / Anne Wellmer (DE) / Els van Riel (BE) / Manu Holterbach (FR) / Michael J. Schumacher (US)

De kunstenaars gingen op een zeer eigen manier met de klanken aan de slag: puur elektronisch of met live-instrumenten, als concertcompositie of installatie, met of zonder beeld, geïmproviseerd of uitgeschreven. Door de hedendaagse reproductiemogelijkheden vervaagt de notie van ‘unieke onaantastbaarheid van een muziekstuk’. Julia Eckhardt moest als akoestisch muzikant aanvaarden dat de opname en bewerking van Ludo Engels anders klinkt dan wat ze dacht gespeeld te hebben. Ludo Engels geeft op zijn beurt de opnames uit handen om ze onherkenbaar bewerkt terug te krijgen. De reproductietechnieken maken een internationale ontmoeting met kunstenaars gemakkelijk, zowel geografisch als qua medium en stijl. De opnames werden opgestuurd naar kunstenaars met erg verschillende achtergronden van Argentinië tot Berlijn.

In Netwerk staan voor de eerste keer alle verschillende versies naast elkaar. Zo wordt in de loop van één avond de diversiteit in de benadering van diezelfde toon duidelijk en overzichtelijk.

www.q-o2.be