Elke dag een appel!

De ziekenhuizen in de stad liggen vol met slachtoffers van een vreemde ziekte die onmiddellijk geheugenverlies veroorzaakt. Voor getroffenen die niet door bekenden worden opgehaald, ontwikkelt de overheid een experimenteel herstelprogramma om een nieuwe identiteit op te bouwen. De melancholieke veertiger Aris schrijft zich hiervoor in. Hij ontvangt dagelijks instructies voor uiteenlopende activiteiten en houdt zijn ervaringen bij in een dagboek en door foto’s te maken.

Regisseur Christos Nikou begon zijn carriére als regie-assistent op de set van Dogtooth van Yorgos Lanthimos (The Lobster, The Killing of a Sacred Deer,The Favourite), het startschot van wat inmiddels bekendstaat als de ‘Greek weird wave’. Ook Apples is onder die losjes samenhangende stroming te scharen. De ongebruikelijke camerastandpunten, vaak net niet in balans, die een gevoel van vervreemding geven. Het gortdroge, afstandelijke acteren. En het verpakken van maatschappelijk commentaar in een mild-absurdistische uitvergroting van de realiteit. Juist doordat digitale technologie in de wereld van Apples geheel afwezig is – Aris legt zijn vorderingen vast met een Polaroid-camera – levert Nikou een scherp commentaar op wat er kan gebeuren als we ons geheugen uitbesteden.

Benieuwd naar je eigen geheugen? Hier is nog een leuk geheugenspelletje gebaseerd op de film.