Met Tanya Zabarylo, Valentijn Dhaenens, Tom Vermeir, Wine Dierickx, Tijmen Govaerts

BE/NL – 100′

Nederlands gesproken – Nederlands/Frans ondertiteld

Film start om 20u00

Sterke verfilming van het boek van Griet Op de Beeck.

Mona is negen jaar oud als haar moeder bij een auto-ongeluk komt te overlijden. Haar vader Vincent krijgt al snel een nieuwe vriendin Marie, die het gezin inkomt als vervangende moeder en alle aandacht opeist. Mona maakt er op haar manier maar het beste van, want ze wil niet dat dit nieuwe gezin ook uit elkaar valt. Ze voelt zich verantwoordelijk en doet er alles aan om het te laten slagen, ook al gaat dat ten koste van zichzelf. Het wordt haar manier van leven. Ook als volwassene doet Mona haar uiterste best om iedereen gelukkig te maken. Maar de volwassen Mona beseft dat de wereld gevuld is met ego’s en eigendenkers en dat ze het heft in eigen handen zal moeten nemen om uiteindelijk zelf een gelukkig leven te kunnen leiden.

Een ijzersterke film.
De Tijd (Ruben Nollet) – ★★★★

Bijzonder geslaagd !
VRT (Lieven Van Gils) – ★★★★

KOM HIER DAT IK U KUS toont de donkere achterkant van familie- en liefdersrelaties zonder in misery porn te vervallen. Een hele prestatie. Een geweldige film.
Metro (Ruben Nollet) – ★★★★

Fantastische arthouse cinema.
Vertigo (Chris Craps) – ★★★★

Lubbe Bakker en van Koevorden houden het deugddoend sec, balanceren tussen naturalisme en stilering en laten de scènes voor zich spreken, met weinig muzikale opsmuk, sobere kleuren en Tanya Zabarylo die als de volwassen Mona meer emotie losweekt met een droeve oogopslag of een troostend gebaar dan met drammige dialogen.
Focus Knack (Dave Mestdagh) – ★★★

Deze verfilming van het boek van Griet Op de Beeck deed ons sterk denken aan Vinterbergs SUBMARINO : ook dat was een uitmuntend vertolkte maar topzware film.
Humo (Erik Stockman) – ★★★

Een meer dan geslaagde adaptatie van de tweede roman van Griet Op de Beeck.
Bruzz (Niels Ruëll) – ★★★

De verfilming van ‘Kom hier dat ik u kus’ van schrijfster Griet Op de Beeck voelt aan alsof Ingmar Bergman en Hugo Claus de koppen bij elkaar hebben gestoken voor een psychodrama. Maar er kan toch gelachen worden. Bitter dan..
Het Belang vna Limbur (Chris Craps) – ★★★