Met gewelddadige en erotische beelden, weliswaar verdicht in een bloemrijke taal, schetst Tai Shani de vrouw als volmaakt wezen in een niet-patriarchale wereld. Zo is DC: Semiramis, een werk bestaande uit teksten, performances, films en installaties, een experimentele bewerking van Christine de Pizans The Book of the City of Ladies uit 1405. In dit boek, feministisch avant la lettre, schetst de Pizan een allegorische stad voor opmerkelijke vrouwen. Tai Shani behield de oorspronkelijke structuur van het boek, alsook de niet-hiërarchische benadering. Pizans ideologieën moesten echter plaats ruimen voor hedendaagse, gemarginaliseerde feministische theorieën, aangevuld met andere inspiratiebronnen zoals feministische sciencefiction en postmoderne architectuur. Shani’s benadering maakt een meervoudig, niet-hiërarchisch perspectief op geschiedenis, wetenschap en natuur mogelijk. Haar project biedt niet enkel de fysieke en conceptuele ruimte om alternatieve geschiedenissen te bedenken, maar laat ook toe om hedendaagse genderconstructies te bekritiseren en mogelijke post-patriarchale toekomsten voor te stellen.

Met DC: Semiramis daagt Tai Shani niet alleen de traditionele feministische kunst uit – een kunst die zich van oudsher concentreerde op het huiselijke, het ambachtelijke en het persoonlijke lichaam – maar reflecteert ze ook in het algemeen over wat de rol van kunst vandaag nog kan zijn en vraagt zich af hoe men een post-patriarchale identiteit en taal kan voorstellen zonder te vervallen in een biologisch essentialistische positie.

Credits: DC: Semiramis (2019). Courtesy Tai Shani. Co-produced door Netwerk Aalst.