Het werk van Cain gaat in essentie over communicatie. Via zijn werk wil hij een direct contact bewerkstelligen met de toeschouwer, met een bepaalde gemeenschap of met een specifiek instituut. De plaats van de deelnemer/toeschouwer in een gesprek, een samen-werking of een presentatie is een essentieel onderwerp in zijn werk. Dit leidt tot een beeld-vorming waarin duidelijk leesbare, bijna iconische elementen een belangrijke rol spelen. Cain maakt evenwel vaak gebruik van complexere, gelaagde beelden waarin zijn situering van ‘het publiek’, ‘de beschouwer’ of ‘de gemeenschap’ verbonden raakt met reflecties over geografische grenzen, meertaligheid, culturele identiteit, werkelijke geschiedenis en virtueel geheugen.