Het oeuvre van Goele De Bruyn omvat tekeningen en schilderijen, sculpturen, installaties,… In ‘publieke momenten’ combineert zij deze in een enscenering. De Bruyn vertrekt steeds van elementen uit de onmiddellijke huiselijke omgeving. De brutale vertrouwdheid van de objecten vervreemdt ze van hun referent en hun functionaliteit verenigt ze met een niet-functioneren, waardoor een getroebleerde, soms onzichtbare of spookachtige hertaling van het geciteerde object ontstaat. Uit het oeuvre van De Bruyn spreekt steeds, naast soms een licht komische toets, de geladenheid van het ongemakkelijke ‘zijn’ van het hybride object en de melancholie van afwezigheid. Vaak gebruikt, kopieert, verplaatst, vermomt of permuteert de kunstenares elementen uit eerder werk. Haar werken doorkruisen zo verschillende tijden. Hun karakter wordt aangetast door het milieu waarin het infiltreert. Objecten en omgeving vormen vaak een geruststellend en verontrustend geheel. Op die manier constitueert Goele De Bruyn voor elk pubiek moment telkens opnieuw een mentale ruimte.