Am I the only one who is like me? Dit is een vraag die kenmerkend is voor het leven en werk van Saddie Choua. Ze problematiseert de positie van het solitaire ik dat ook nooit losstaat van de ander. De machtsorde die het solitaire “ik” conditioneert, is een ander centraal onderwerp. Waar staat die ander in de machtshiërarchie? Waar wordt haar onderdrukking en uitbuiting verborgen of geëxotiseerd? Saddie Choua vraagt ons na te denken over hoe we beelden en dialogen over de ander consumeren en hoe die ons zelfbeeld en historisch bewustzijn beïnvloeden. Hoe kunnen we ingrijpen in de beelden die onze geschiedenis schrijven en de sociale strijd verhullen? Het werk van Saddie Choua is te lezen als een gefragmenteerd zelfreflectief visueel essay dat de relatie tussen maker en beeld bevraagt. Hoe maak je blinde vlekken zichtbaar die juist uitnodigen tot vergeten? Hoe spreek en verbeeld je anders vanuit een subalterne positie, of is het juist het begrip “de ander” dat mij opsluit in dominante beelden en verhalen?

Ze gebruikt meta-documentaire tactieken, collage, herovering van populaire interculturele formats en autobiografische elementen om racisme, discriminatie van vrouwen en klasse en haar katten voor het voetlicht te brengen. Ze creëert een nieuwe pseudo-realistische denkbeeldige wereld die tegelijk zeer herkenbaar en volkomen vreemd is. Het is haar manier om de (beeld)taal van onze media te ondermijnen en de kritische en politieke blik van haar publiek aan te scherpen. De uitdaging is om ‘situaties’ te creëren die de machtsstructuren onthullen achter de beelden en vertogen die we internaliseren en reproduceren.

Saddie Choua studeerde sociologie, woont en werkt in Brussel, Oostende en Lichnaftia en is doctoraal onderzoeker aan de RITCS filmschool in Brussel en docent aan Sint Lucas kunstacademie Antwerpen en RITCS. Ze maakt deel uit van het kunstenaarscollectief ROBIN. Ze is een van de laureaten van de Belgische Kunstprijs 2020.

Saddie had tentoonstellingen waaronder BOZAR, 2014; WIELS, 2015; Marrakech Biënnale, 2016; MU. ZEE, 2016; Festival Concreto, Fortaleza, 2017; Kanal-Centre Pompidou, 2018-2019; Savvy Contemporary, Berlijn, 2018; Villa Empain, 2018; Contour Biennal, 2019, Biennale Warszawa, 2019; Temporary Gallery, Keulen, 2020; Kunsthalle Wien, Wenen, 2020; Kunstverein Hamburg 2021; Kadist, Parijs, 2021; Undercurrent Gallery, NYC, 2021, Möllerei, ZKM, Esch 2022; Kodahouse, Governors Island, NYC en residenties o.a. WIELS; La Cité internationale des arts (Parijs); Akademie der Künste der Welt (Keulen); Kooshk (Teheran); Kunsthal Gent; RU, (Brooklyn)